بررسی حاشینه نشینی در نقاط مختلف ایران

اصطلاح «حاشیه نشین» که گاهی با نام هایی مانند «زاغه نشین»، «آلونک نشین»، «حلبی آبادنشین»، «گودنشین» و «کپرنشین» هم شناخته می شود، برای نخستین بار توسط رابرت پارک؛ جامعه شناس آمریکایی به کار برده شد. او در مقاله «مهاجرت بشر و انسان حاشیه نشین»، درباره افراد حاشیه نشین چنین نظری دارد: «حاشیه نشینان کسانی هستند که از لحاظ فرهنگی انسانی دورگه بوده و در زندگی فرهنگی دو جمعیت متمایز قرار گرفته و زندگی می کنند و با هر دو گروه نیز شریک هستند. این افراد مایل نیستند از گذشته خود بگویند و هنوز همه ابعاد جامعه میزبان خود را نیز نپذیرفته اند.»